Na het vorige verhaal nog 24 uur in de trein, en dus meer van hetzelfde, slapen, lezen, eten, filmpjes maken, internetten enz.

Om 4.00 uur lokale tijd arriveert de trein, dus ruim op tijd wordt het tijd om onze spullen te pakken. En na 74 uur in de trein is dat nog een hele organisatie! Echter ruim op tijd arriveren wij met ingepakte tassen op station Irkutsk, afscheid nemend van onze providnitsa Elena, alwaar wij opgehaald worden door onze taxichauffeur Vladimir. Door de chauffeur werden wij naar het reisbureau Sputnik gebracht, alwaar Anna op ons stond te wachten. Zij was een vriendelijke en goed Engels sprekende dame, die ons vertelde wat ons de komende dagen te wachten stond. Eenmaal daar aangekomen was het een uur of 5 in de ochtend, en toen moesten we wachten. Want wat moet je doen op dat tijdstip? Gelukkig stonden er 2 banken dus konden we nog even slapen, totdat we in Irkutsk ons ontbijt konden nuttigen. Vervolgens zouden we om 15.00 uur worden opgehaald voor onze trekking. Na een prima ontbijt vroegen wij ons af wat we zouden gaan doen. Het eerste idee was om de stad Irkutsk te gaan bekijken, echter ook wij hebben deze vakantie wel eens pech, en was het maar 4 graden en regenachtig, Niet echt ideale omstandigheden om de stad te bekijken dus. Dus maar een supermarkt in, waar we na ongeveer 3 kwartier rondkijken naar buiten gingen met 2 flessen water en een pakje kauwgom. En toen was het half 10, en moesten we nog steeds tot 15.00 uur wachten om opgehaald te worden. Dus maar weer naar onze reisorganisatie, en daar weer rondgehangen en wat gekletst. Beetje lezen, beetje slapen, op zich prima, maar wel vreemd als je op een kantoor bent waar ook mensen werken. Erg blij waren wij dus, toen wij hoorden dat onze homestay al beschikbaar was. Eindelijk weer even douchen en een normaal bed zonder treingeluiden om even een dutje te doen. Toen we wakker werden werd het hoog tijd om onze spullen te pakken voor het volgende avontuur, de trekking langs het Baikalmeer (het grootste en diepste zoetwatermeer ter wereld). Om 15.00 uur kwamen we wederom aan bij ons reisbureau Sputnik, alwaar wij kennis maakten met Daniël, onze gids voor de komende 3 dagen. Samen met hem de bus gepakt naar Bolshoe Goloustnoe, alwaar we sliepen in een schattige blokhut.

De volgende ochtend begint het avontuur pas echt. We zijn onderweg naar het dorpje Listvianka, 50 km verderop. Hier doen we 3 dagen over. Het leuke was dat we een hond bij ons hadden, een soort zwerfhond, die helemaal met ons mee liep. De eerste dag verloopt zonder problemen. Het is een zware maar prachtige tocht, maar na een fantastische lunch (verse kippensoep met verse groenten bereid op een gaspitje door onze gids) en nog een laatste etappe wandelen, bereiken we onze eerste slaapplaats, Kadilny Cape. Helaas was onderweg onze hond die wij Baikal genoemd hebben weer verdwenen. Overigens was de temperatuur aangenaam: een graad of 20 en zonnig!

We zijn blij dat we de tocht voor vandaag erop hebben zitten, en ontmoeten daar gezellige Russen, die daar ook vakantie vieren. Het beetje Russisch dat Geert spreekt en de wodka die we bij ons hebben zijn genoeg om een gesprek aan te knopen. Voor vandaag hadden we een Russische banya geregeld, en samen met een paar van onze Russische vrienden hebben we hier gebruik van gemaakt. Heerlijk ontspannend voor onze voeten en spieren. Na een aantal keer in en uit de banya moeten wij onze cultuur waarmaken, want het schijnt zo te zijn dat alle Nederlanders in het Baikalmeer gaan zwemmen. Dat doen wij dus ook; dus hoe koud het water ook is (ongeveer 2 à 3 graden), uiteraard gingen wij zwemmen ;-) Ook de rest van de avond hebben we ons vermaakt met onze nieuwe vrienden. Het grootste gedeelte van de tijd verstonden we elkaar niet of nauwelijks, maar gezellig dat het was...

De volgende dag lekker uitgeslapen en na een goed ontbijt zijn we vertrokken voor de 2e etappe van de trip. Dit voelden we wel, we hadden inmiddels al redelijk spierpijn, en vooral de blaren kwamen in de loop van de dag bij ons beiden op. Daarnaast was dit een tocht met veel klimmen en klauteren over rotsen, dus naast zwaar ook nog erg eng voor iemand met hoogtevrees (Marleen). Maar we weten waarvoor we het doen, het is hier prachtig, de zon schijnt en het meer en het uitzicht zijn fantastisch. Gelukkig is het hier lang licht dus maakte het niet uit dat we laat het volgende stadje, Bolshoe Koty bereiken. Hier nuttigen we alleen nog onze avondmaaltijd, en daarna is het alweer tijd voor ons bed. Want hoe moe we ookzijn, morgen hebben we nog een hele etappe voor ons, en het is nog altijd 20 km naar onze eindbestemming, Listvianka.

Als we de volgende ochtend wakker worden gaan we op weg naar de laatste etappe. Wij voelen ons als 2 fitte kievieten, dus dat moet goedkomen. (hoewel we ons misschien kievieten noemden om het minder erg te maken J). Dus als twee fitte kievieten op naar het laatste stuk. Wat kan ik hier nog over zeggen, dit was zwaar en afzien. Onze voeten zijn op en we hebben beiden overal blaren. Vooral Marleen heeft het deze laatste etappe erg zwaar. En maar verder lopen, en nog meer stenen, en nog meer last van blaren. Gezegd moet worden dat Marleen het gehaald heeft, mede door de support van Geert. Geert stond zijn stok af, zodat Marleen er 2 had, Geert droeg de tassen en de camera, zodat Marleen zonder bagage verder kon, en nog had zij het erg zwaar. Ook zijn er in deze omgeving regelmatig bosbranden en daar waren wij vandaag getuige van. Gelukkig ver genoeg dat we door het zwart geblakerde stuk konden lopen, maar we hebben ook het bos zien branden. Maar uiteindelijk (een aantal uur nadat de laatste bus vertrokken was, en wij dus een taxi hadden moeten pakken die ons terug naar Irkutsk bracht) hebben we het gehaald, en zijn we moe maar voldaan aangekomen in onze homestay in Irkutsk. Wat waren we blij!!! Na nog een welverdiend biertje lekker gaan slapen, om de volgende dag met spierpijn wakker te worden. Maar nog steeds met een trots gevoel, want hoe moeilijk het ook was, en hoeveel spierpijn we ook hebben, we hebben het gered. Weliswaar als twee bejaarde gehandicapte kievieten maar toch…

De volgende dag slapen we lekker uit, en doen we lekker rustig aan, we hebben behoefte aan een lazy day. Echter na lekker uitgeslapen te hebben en een goed ontbijt, voelen we ons goed genoeg om te gaan rondlopen in Irkutsk. Toch wel een leuke en gezellige stad. Omdat we onze voeten goed voelen doen we het rustig aan en drinken we af en toe een biertje (of bier) tussendoor. We bekijken de mooie dingen van Irkutsk en sluiten onze laatste dag in Rusland af met een lekker diner in een goed restaurant. Vannacht lokale tijd om 4 uur vertrekken we en zit onze tijd in Rusland er alweer op en gaan we naar Mongolië. Op naar weer het volgende avontuur!!!