Hier ben ik dan weer! Mijn eerste dag in de diepvries van Kazachstan zit er al weer op. Vanmorgen om 3:00 lokale tijd kwam ik aan op Almaty Airport en daar stond mijn pick-up Vladimir al klaar om me naar het hotel te brengen. Na de eerste kennismaking met de sneeuw en een paar sneeuwballen naar auto's gooiend verder, vertrok de auto naar het leuke Guesthouse Sadovaya. Het hotel heeft maar 3 kamers, maar eigenlijk zijn het meer studio's met een eigen woonkamer, slaapkamer, badkamer, etc. Na even bijkomen van de reis en nadat het thuisfront even was gebeld, was het tijd om te gaan slapen om 5:00 lokale tijd.

De volgende morgen werd ik om 10:30 wakker en het ontbijt stond beneden al klaar. Pasta met wat gehakt, wat groenten en wat brood: ofwel prima geregeld. Hierna ben ik zelf de stad gaan verkennen. Ik heb met behulp van de Lonely Planet "Central Asia" een walking tour uitgestippeld langs alle mooie gebouwen en bezienswaardigheden van de stad. Begonnen bij het plein van de Republiek waar een mooi monument stond ter ere van de opstand tegen de Sovjets in 1986. Op dit plein zijn in het verleden vele slachtoffers gevallen, misschien wel vergelijkbaar met Kiev op dit moment in de Oekraïne. Hierna via de hoofdstraat Dostyk langs het Paleis van de republiek en het niet te missen hotel Kazakhstan met een mooie Sovjet-uitstraling waar je van moet houden. Verder ben ik doorgeploeterd door de sneeuw naar het oude parlement wat nu dienst doet als Technische Universiteit richting het Panfilov park, waar een ontzettend mooie kathedraal staat. Deze Zenkov kathedraal heeft ook wel wat weg van de Basil's kathedraal in Moskou, maar deze lag er nu zo mooi bij tussen de besneeuwde bomen in het mooie park.

Daarna eens de hoofd winkelstraat (Gogol) doorgekuierd, waar we ook helaas de commercie volop aanwezig is (McDonalds, Burgerking en KFC) maar waarop ook velen lokale mensen een wandeling maken door de kou. Overigens was de temperatuur al flink aan het dalen: in de ochtend begon ik met -5 en gaandeweg nog voor de avond viel was het al -10. Brrrr. Na de hoofdstraat heb ik de plaatselijke Moskee ook een bezoekje gebracht. Een ontzettend mooi gebouw en vooral ook mooi om te zien dat de religies gewoon goed naast elkaar kunnen leven in Kazachstan. Een raar momentje was wel toen een Islamitische man een heel gesprek met mij begon aan te gaan in gebrekkig Engels van zijn kant en in gebrekkig Russisch van mijn kant. Wat ik er volgens mij van begreep is dat hij mij de registratie van de Kazachse moslims wilde laten zien en dat er maar 1 god is en dat is Allah. Volgens mij wilde hij me bekeren tot de Islam. Poging was uiteraard niet gelukt, al heb ik hem wel medegedeeld dat ik respect heb voor alle geloven.

Hierna ging ik verder wandelen richting het grote busstation en treinstation van Almaty. Vooral bij het busstation was het een drukte van jewelste en was het moeilijk navigeren tussen alle Kazachen door. Het treinstation was daarentegen wel erg leuk om te bezoeken: de trein naar Astana (de hoofdstad van Kazachstan) stond op het punt van vertrekken en ik heb op het perron de mensen uitgezwaaid. Ik moest meteen weer denken aan het treinavontuur wat ik samen met Marleen heb mogen meemaken in Siberië, alleen met verschil dat iemand de diepvries opeens wel erg hard liet draaien, want het ging alweer richting de -15 graden. Hierna met de metro teruggereisd richting de halte bij Hotel Kazakhstan waarbij ik mee kon maken hoe mooi de metro hier is. Deze is vrij nieuw en zo modern opgezet dat het leuk is om te verblijven. Ik ben dan ook een aantal haltes uitgestapt om de architektuur van de stations te bekijken. En tevens om op te warmen.

Hierna even lekker gegeten, het was immers alweer 21:00 hier en daarna richting het hotel waar ik nu dus ook mijn verhaal aan het tikken ben. Overigens is het zo vreemd dat de lucht zo snel koud wordt, want op het moment van schrijven is het hier nu -19 graden buiten. Het werd mij ook verteld door een Kazachse student die gelukkig wel Engels sprak dat het in Februari de ene dag +5 en regen kon zijn en een dag later -20. Landklimaat ten top. Ik merk het in ieder geval.

Morgen ga ik naar de Medeu, de grote schaatsbaan van Almaty waar vroeger vele wereldrecords door o.a. de Nederlanders zijn geschaatst. Niet dat ik zelf zo'n held op de ijzers ben, maar misschien ga ik het nog wel proberen. Jullie zullen het vanzelf horen!

Groetjes voor allemaal uit Almaty! (en een dikke kus voor mijn vrouw die nu alleen thuis zit)

ps1. Ik heb nog geen Borat look-a-likes gezien

ps2. Ik heb ook nog geen Borat zwembroeken (Mankini's) mogen aanschouwen, maar misschien dragen ze die onder hun bontjassen.....