Dag 4: Zondag 21 september 2014

Na het uitslapen, een goed ontbijt in het hotel en na het opruimen van de ontplofte bom in onze kamer, zijn we de stad in gegaan. Op de planning met het lokale openbaar vervoer naar “Yanar Dag”. De naam Azerbeidzjan betekent in hun taal “het land van vuur” en dat is bij Yanar Dag goed te zien waarom. Natuurlijk gas stroomt zo uit de aarde en is ooit per ongeluk in brand komen te staan. Dit vuur zal voor eeuwig blijven branden zegt men, althans zolang er nog gas in de aarde zit. Het is ontzettend leuk om bij dit hete haardvuur te staan en ook erg grappig is het dat hier onze eerste regendruppels zijn gevallen van de vakantie. Nee, het vuur regent niet uit. Hierna weer in het gammele busje gestapt die vol met Azeri’s zat en 1 verdwaalde Belg. De eerste Nederlandse woordjes kunnen spreken in deze vakantie en dit keer met geen Nederlander. Aangekomen bij het busstation/metrostation nog wat foto’s op de heuvel gemaakt van het stadion in aanbouw voor de Europese spelen 2015 en van de hal waar het Eurovisie Songfestival 2012 is gehouden. Hierna was het tijd voor Modern Baku, dus zijn we naar de Flame Towers zelf gelopen bergop. Dit zijn de drie grootste torens van de stad in de vorm van vlammen, die zoals we gisteren vertelden bij nacht helemaal verlicht zijn. Hierboven stond ook een mooie nieuwe moskee, een uitzichtpunt over de stad Baku met onder andere het uitzicht op de een na grootste vlag ter wereld. (de grootste staat in Turkmenistan, misschien een reistip voor ons een volgende reis). Vanaf hier met een treintje (funicular) naar beneden en gegeten in een Azeri restaurantje met deze keer gevulde wijnbladeren en soort ravioli kussentjes. Hierna naar het hotel, tas ophalen en niet geheel onbelangrijk een pub opzoeken met Wifi zodat we PSV-Cambuur konden kijken op onze mobiel. Gelukt, en de 4-0 werd met een Efes bier ontvangen. Hierna in de supermarkt een aardige Iraniër tegengekomen die ons meteen uitnodigde bij hem thuis in Noord West Iran, maar of we dat gaan doen weten we nog niet. Eenmaal in de trein krijgen we een deja vu gevoel van onze vorige reis: de Transsiberië express. Lekker het spoor onder je laten gaan, een filmpje kijken op de laptop (Wolf of Wallstreet, bedankt Christel&Willem) en lekker slapen.

Dag 5: Maandag 22 september

Na een hobbelige nacht worden we om 7.30 ongeveer weer wakker en eten we ons meegenomen ontbijt op samen met een bakje thee met heet water uit de Samovar (Russische heet water tank in het rijtuig). We zijn ondertussen al in West Azerbeidzjan en bijna bij de grens met Georgië. De grenscontroles duurden bij elkaar zo’n 2,5 uur, maar we hebben geen haast, dus wat maakt het uit. In de trein komen we wederom 2 Belgen tegen die op 6 maandse reis waren en net waren begonnen. Eenmaal aangekomen in de hoofdstad van Georgië: Tbilisi uitstappen en kijken wat we moeten gaan doen. We hadden immers nog geen hotel geboekt en dus op zoek. Even de McDonald’s opzoeken voor een ijsje en met hun Wifi een hotel in de buurt vinden van de wijk Rustavelli. Het gekozen hotel is van een joviale excentrieke eigenaar die zo mee had kunnen doen in het Eurovisie Songfestival, in een trio met Gerard Joling en Gordon. Hierna de stad in en wat wandelen over de Rustavelli Boulevard. Wat lunchen en op weg naar de oude stad van Tbilisi. Bij schemering zijn we met een kabelbaan een heuvel op gegaan waar je een mooi uitzicht op de stad had. Hier staat ook een gigantisch beeld over wat men hier noemt: Moeder Georgië. Ook hier kwam de regen op gegeven moment met bakken uit de hemel zodat we op een terrasje zijn gaan zitten en lekkere Georgische verse wijn hebben gedronken voor 1,80 euro de liter. Niet dat alles hier zo goedkoop is, maar de lokale wijn is goedkoper dan druivensap zo lijkt het wel. Hier ook ons eerste vreemde eten van de vakantie op: want op het menu had Geert de gefrituurde Koeien-hersenen gevonden in een klei-pot dus dat moest dan ook maar even geproefd worden. Overigens smaakte dit prima en na deze overheerlijke maaltijd langzaam richting onze Big Gay Al om onze nachtrust op te gaan zoeken. Morgen weer een dag!