Dag 6: dinsdag 23 september

Vandaag staat een bijzonder museum op de planning, die van Joseph Stalin in Gori, 80km van Tbilisi. Via het chaotische busstation krijgen we het voor elkaar om de juiste bus te vinden die ons gedropt heeft bij de afrit Gori aan de snelweg. Deze route ging dichtbij de afgescheiden deelrepubliek Zuid-Ossetië, waar in 2008 nog een oorlog tussen Rusland en Georgië heeft gewoed. Eenmaal aangekomen in Gori centrum zijn we direct naar het beroemde museum gegaan. De tweede president/dictator van de Sovjetunie met de vele miljoenen slachtoffers wordt hier neergezet als een held. Hij is in Gori ook geboren en zijn geboortehuisje staat nog op het terrein. Zoals Geert het treffend omschreef in het gastenboek: Mooi museum en totaal niet confronterend, maar dat is nu juist het confronterende er aan. Na het bezoeken van alle pracht en praal, waar we ook nog Nederlandse geschonken klompjes zagen uit 1949, komen we ook nog achter de trap in een hoekje een ander zaaltje tegen. In dit stuk van het museum wordt toch nog verteld over de verschrikkingen van Stalin, hetzij niet meer in het Engels en totaal niet aangegeven hoe en wat, maar uit de beelden was te zien dat het ging over de Goelags. Hierna zijn we ook nog even de souvenir shop ingelopen om te kijken wat ze allemaal voor Stalin rommel verkopen. Buiten was er ook nog een treinwagon van Stalin waarin hij naar de conferentie van Yalta is gereisd in 1943. Joseph hield namelijk niet van vliegen. Na een paar uur zijn we weer vertrokken naar Tbilisi en hebben op het centraal station alvast kaartjes gekocht voor de trein naar Armenië/Yerevan voor zondag. Hierna nog een goedkoop druivensapje genuttigd bij ons favoriete terras.

Dag 7: woensdag 24 september

Vandaag bepakt en bezakt vertrokken naar de bergen: Kazbegi. We hebben dit gedaan met het openbaar vervoer en dat betekent een minibusje om de drie uur durende rit te maken naar het noorden van Georgië. Na 2 mooie tussenstops naderen we het bergdorpje Stepantsminda, in de volksmond Kazbegi genoemd. Hier betreden we een leuke Guesthouse van gastvrouw Natia. Hierna zijn we direct naar het centrum gelopen om onze eerste wodka te nuttigen van deze vakantie bij een bergcafe met panorama uitzicht op de bergen. Hierna bij Natia gegeten van een heerlijke soep en vooral veel groenten en daarna weer terug naar ons berg cafe-tje. Onderweg ziet Geert wat jongens die bezig zijn hun Lada aan te duwen en hij helpt hen de Lada te starten. Eerste vrienden zijn gemaakt hier. Na een leuke wandeling eindigen we dus bij het cafe en daar zitten 3 beschonken Georgiërs te zingen en te dansen. We raken met ze aan de praat en het zijn echt leuke lui. Ook kwam hier de eerste keer de Georgische gastvrijheid opduiken: als we eenmaal weg gaan blijken de Georgiërs ook al onze rekening te hebben betaald. Waarom weten we nog steeds niet, maar wel een leuke verassing! Hierna met wat wodka achter de kiezen terug lopen naar het huisje en dat blijkt een flinke opgave, maar we zijn geslaagd. Mandje in en slapen!

Dag 8: donderdag 25 september

Om 7:00 worden we weer gewekt en dat was eigenlijk best wel vroeg na het avontuur van gisterenavond. Zeker met een ontbijt van gehaktballen, brood, aardappelpuree en wat andere dingen was het wel even wennen. Uiteindelijk het meeste meegenomen als lunch-tas en na nog even een power-nap vertrokken richting de kerk hoog op de berg. Toen we eenmaal in het centrum van het dorpje waren kregen we een leuke aanbieding om met een oude Lada de berg op te gaan. Even de verloren tijd inhalen en met een rit die meer leek op een massage bereiken we op 2200m hoogte het kerkje in het prachtige groene landschap van Georgië. Het uitzicht is adembenemend, het kerkje heel erg mooi om te zien. Hier treffen we ook de eerste groep Nederlanders van de vakantie: 18 man op Groepsreis door Georgië. Ze waren vooral verbaasd dat we dit op eigen houtje deden en vonden het erg leuk ons tegen te komen. Hierna wilden we verder de bergen in naar de gletsjer, maar na een flinke klim komen we er achter dat het eigenlijk te ver weg is om nog te bewandelen en we gaan dan ook maar een klein stuk naar boven. Ook hier was het uitzicht prachtig. Hierna wel helemaal naar beneden gewandeld tot het dorpje en dat was ook al een flinke uitdaging. 3 uur later bereiken we onze guesthouse en even de benen strekken voordat we ons diner kregen: wederom soep met rijst en wat brood, ei en soort pannenkoeken. Hierna nog even afsluiten bij het beruchte cafe in het dorp om van de wifi te genieten en dit verslag te schrijven. Morgenvroeg weer verder reizen naar Kakhetië, een reis van minimaal 5 uur met overstap op Tbilisi.